مقاله انواع تروریسم و تروریسم در حقوق بین الملل
چکیده:
با وجودی که پدیده تروریسم مسأله تازه‌ای نیست، اما تهدیداتی که امروزه از ناحیه این پدیده شوم متوجه جوامع مختلف است، ویژگی و حساسیت خاصی نسبت به سایر پدیده های حقوقی ایجاد کرده است. تهدیدات ناشی از اقدامات تروریستی، در چارچوب سرزمین معین نمی گنجد و به تهدیدی جهانی مبدل شده است. تروریسم، ارزشهایی که بنیان منشور ملل متحد است از قبیل: احترام به حقوق بشر، حاکمیت قانون، قوانین و مقررات ناظر به حمایت از غیر نظامیان در جنگ، بردباری و تساهل میان ملتها و کشورها و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات را هدف قرار میدهد. بدین سبب سازمان ملل متحد تاکنون کنوانسیونهای متعددی در زمینه مبارزه با تروریسم تدوین کرده است. چندین قطعنامه نیز از جانب شورای امنیت صادر شده که طی آن کشورها را به امر مبارزه با تروریسم فراخوانده است.
تروریستها با سؤاستفاده از گسترش حمل و نقل هوایی، انقلاب ارتباطات، اقتصاد جهانی خصوصی و ایجاد جهان بدون مرز، از شیوه های جدیدی برای ایجاد ناامنی و رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. در نظام حقوقی ایران، سازوکارهای مبارزه موفق با تروریسم، کارامد و به روز نیست؛ هر چند محاربه به عنوان مصداقی از عملیات تروریستی مورد حکم قانونگذار قرارگرفته است. تنوع و پیچیدگی اعمال تروریستی، سازمان یافتگی و فراملّی شدن آن ضرورت بازنگری و جرم انگاری تروریسم را آشکار می سازد و مقنن باید با درک این مهم، قوانین کارامد دراین زمینه تصویب کند.
مقدمه:
درست است که تروریزم پدیده جدیدی در جوامع بشری نیست واز دوران های گذشته گاه ابزاری برای ستمگران برای بستن گلوی اعتراض کنندگان وگاه ابزاری برای اعتراض ستمدیدگان علیه جابران بوده ولی با توجه به گسترش روابط بین کشورها و اعزام نمایندگان به دیگر کشورها نوع دیگری از تروریزم رواج یافت که عبارت است از تروریزم بین المللی که از نمونه های بارز آن ترور ولیعهد اتریش در سارایوو بود که منجر به جنگ جهانی اول شد.
یکی از سئوالاتی که مدت ها است ذهن حقوقدانان را به خود مشغول کرده، این است که آیا تروریسم یک عمل مجرمانة مستقل است یا اینکه در قالب یکی از عناوین مجرمانه در قوانین کیفری قرار می گیرد؟
در پاسخ به سئوال فوق، دو نظر متفاوت وجود دارد. گروهی معتقدند که باتوجه به عناوین مجرمانة پیش بینی شده در قوانین کیفری، نیازی به تخصیص عنوان خاصی به اعمال تروریستی نیست. درواقع، مفهوم تروریسم، مفهوم جدیدی محسوب نمی شود و اعمال تروریستی، خواه ناخواه به عنوان یکی از جرایم علیه اشخاص (مثل قتل، ضرب و جرح) یا جرایم علیه اموال (مثل تخریب و احراق) یا جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی (مثل محاربه) مطرح می شوند. کشورهایی چون آلمان و سوئد چنین سیاستی را اتخاذ کرده اند.
اما در مقابل، عده ای معتقدند که هرچند مفهوم تروریسم در قوانین جزایی با عناوین مختلف مجرمانه قابل تطبیق است، لیکن مفهوم تروریسم، مفهوم جدیدی است و باید آن را به صورت مستقل در قوانین جزایی مورد «جرم انگاری» قرار داد و یک سیاست جنایی29 خاص و ویژه در مورد آن اتخاذ کرد. کشور فرانسه از این رویکرد تبعیت کرده است به طوری که قانونگذار این کشور در اصطلاحاتی که در سال 1996 میلادی در قوانین کیفری مصوب سال 1992 این کشور (که در سال 1994 قابلیت اجرایی یافت) انجام داد، مادة قانونی خاصی را به تروریسم و اعمال تروریستی اختصاص داد.30
به نظر می رسد باتوجه به کثرت عملیات تروریستی در دهه های گذشته، باید نظر دوم را پذیرفت و تروریسم را به عنوان یک مفهوم مجرمانه خاص مورد جرم انگاری قرار دارد و به تعریف آن پرداخت.
این رویکرد، در بسیاری از کنوانسیون های بین المللی و منطقه ای نیز مورد تأکید قرار گرفته است. اما نکته ای که در این مورد قابل ذکر است، اختلافات موجود در زمینة تعریف تروریسم است به طوری که نویسندگان و صاحب نظران حقوقی و سیاسی، هر یک به گونه ای آن را تعریف کرده اند و همین تعاریف متعدد، موجب شده است که بعضاً در قوانین داخلی یا معاهدات بین المللی نیز تعاریف مختلفی از تروریسم ارائه شود.
و اما در نظام موضوعه کیفری ایران راجع به تروریسم فاقد جرم انگاری مستقل است و نظام قانونگذاری ضد تروریسم علی رغم اینکه جامعه ایرانی به خصوص بعد از انقلاب اسلامی قربانی اقدامات تروریستی بوده است جایگاهی در نظام موضوعه کیفری ایران ندارد و تنها تلاشی که در سالهای اخیر توسط حقوقدانان صورت گرفته است تنظیم" لایحه ضد تروریسم " بوده است که این لایحه نیز در مجلس به فراموشی سپرده شده است .
دولتها و حکومتها همواره در طول تاریخ با ترور و اقدامات تروریستی علیه نمایندگان سیاسی و بزرگان کشوری و لشکری خود مواجه بوده اند. گروههای مخالف گاه با ایدئولوژی های افراطی و گاه با انگیزه های خیرخواهانه در صدد اثبات عقاید و با اعلان انزجار خود به اقدامات تروریستی تمسک جسته اند. در گذر تاریخ نیز بویژه قبل از انقلاب اسلامی گروههای موسوم به فدائیان اسلام به رهبری نواب صفوی با ایدئولوژی و روشهای خاص خود و با اهداف خیرخواهانه و نیل به این مقصود با روشهای خشونت¬بار و در رأس آن سوءقصد، در جهت تضعیف کردن نظام فاسد حاکم گام برداشته¬اند. بنابر این مبرهن است که هر رژیم یا نظام نوپایی که قدرت را بدست می گیرد جهت سرکوب مخالفان و تضمین امنیت ملی که ضامن بقای آن دولت است می کوشد تا با ممنوع کردن چنین رفتارهایی و اعمال کیفرهای نسبتاً شدید با یک رویکرد سرکوب گرایانه، نسبت به این گونه جرائم، راه حل و پاسخی ارائه دهد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
گفتار اول
تعریف و ویژگیهای تروریسم
تعاریف موجود از تروریسم
ویژگیهای تروریسم
استفاده یا تهدید به استفاده از خشونت غیرقانونی
سازمان یافته و غیرمردمی بودن
گفتار دوم
انواع تروریسم و تروریسم در حقوق بین الملل
تروریزم در حقوق بین الملل
بررسی تروریسم کلاسیک در حقوق بین الملل
گفتار سوم
تروریسم در حقوق ایران
جرم چیست
عناصر ارتکابی جرم
عنصر معنوی
محاربه و تروریسم در حقوق کیفری ایران
عنصر مادی و معنوی جرم محاربه
مطلق بودن یا مقید بودن جرم محاربه
تعریف فساد فی الارض
تشابه محاربه و افساد فی الارض
تعریف بغی در قانون مجازات اسلامی
قیام مسلحانه برابر حکومت اسلامی
نتیجه گیری
منابع
جهت دانلود مقاله انواع تروریسم و تروریسم در حقوق بین الملل اینجا کلیک کنید
جهت دانلود مقاله انواع تروریسم و تروریسم در حقوق بین الملل اینجا کلیک کنید
جهت دانلود مقاله انواع تروریسم و تروریسم در حقوق بین الملل اینجا کلیک کنید